Przewodnik przed Grand Prix Emilii-Romanii

Po pierwszej wizycie od 24. lat w Portugalii, Formuła 1 zalicza kolejny powrót, tym razem po 14-letniej nieobecności na tor Imola, która w przeszłości była gospodarzem Grand Prix San Marino. Tegoroczne Grand Prix Emilii-Romanii honoruje region, w którym położony jest tor, a także jest wyjątkowe ze względu innego niż zwykle harmonogramu weekendu wyścigowego, zakładającego tylko jedną, półtoragodzinną sobotnią sesję treningową. Zachęcamy do zapoznania się z poniższym przewodnikiem, w którym zamieszczono godzinny rozkład, a także statystyki i ciekawostki związane z torem Imola.

Tor: Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari – 4,909 km, 19 zakrętów
Dystans: 63 okrążenia / 309,276 km

Trening: sobota o 10:00
Kwalifikacje: sobota o 14:00
Wyścig: niedziela o 13:10

Informacje przed weekendem

• Na torze Imola dostępna będzie jedna strefa DRS. Punkt detekcji znajdzie się 40 metrów za zakrętem 18, a strefa aktywacji rozpocznie się dokładnie na linii startu/mety.

Najważniejsze fakty

• Będzie to pierwsze Grand Prix Emilii-Romanii, a jednocześnie setna runda Formuły 1 rozgrywana we Włoszech i 28. na torze Imola. Obiekt ten był gospodarzem GP Włoch w 1980 roku oraz 26. edycji GP San Marino w latach 1981-2006.
• Imola to jeden z czterech włoskich torów, na których rozegrano wyścig mistrzostw świata F1. Monza zadebiutowała w 1950 roku i zorganizowała 70. edycji GP Włoch, zaś Mugello dołączyło do tegorocznego kalendarza na GP Toskanii. Z kolei tor Pescara, który składał się wyłącznie z dróg publicznych, był gospodarzem Grand Prix Pescana 1957. Dzięki wizytom na Monzy, Mugello i Imoli, Włochy staną się pierwszym krajem, który rozegra trzy wyścigi w tym samym sezonie od 1982 roku, kiedy w USA odbyło się Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód na Long Beach, Grand Prix Detroit oraz Grand Prix Las Vegas.
• Michael Schumacher jest kierowcą, który odniósł największy sukces na torze Imola, sięgając na nim po siedem zwycięstw. Niemiec wygrywał Grand Prix San Marino dla Benettona w 1994 roku, a także dla Ferrari w sezonach 1999, 2000, 2002, 2003, 2004 i 2006.
• Pierwsze dwa wyścigi Formuły 1 na torze Imola - Grand Prix Włoch 1980 i Grand Prix San Marino 1981 – padły łupem Nelsona Piqueta, który w obu przypadkach startował z piątego pola. To jednocześnie najniższa pozycja startowa zwycięzcy rywalizacji na Imoli. W pozostałych wyścigach triumfator ruszał z pierwszych dwóch rzędów, z czego zdobywca pole position wygrywał 9 razy, a kierowca z P2 – 8 razy.
• Ayrton Senna jest współrekordzistą rekordu liczby pole position na tym samym torze – Brazylijczyk startował z czoła stawki osiem razy, przy czym dzieli to osiągnięcie z Schumacherem, który ma ten rekord na Suzuce, a także z Lewisem Hamiltonem, który ma tyle pole position na torze Albert Park. Senna posiada jednak również inny rekord – siedem razy z rzędu ruszał z pole position w latach 1985-1991 – jednak to osiągnięcie należy już tylko do niego.
• Ferrari i Williams mają po 8 zwycięstw na torze Imola – najwięcej wśród wszystkich zespołów. Oprócz triumfów Schumachera, dla Ferrari zwyciężał Didier Peroni w 1982 roku oraz Patrick Tambay w sezonie 1983. Williams wygrywał za sprawą Nigela Mansella (1987 i 1992 r.), Riccardo Patrese (1990 r.), Alaina Prosta (1993 r.), Damona Hilla (1995 i 1996 r.), Heinza-Heralda Frentzena (1997 r.) oraz Ralfa Schumachera (2001 r.).
• Kimi Räikkönen to jedyny kierowca w obecnej stawce, który ścigał się na torze Imola w Formule 1. Startował on tu z Sauberem w sezonie 2001, a także z McLarenem w latach 2002-2006. Do wyścigu w 2005 roku wywalczył pole position, jednak kiedy był na prowadzeniu, wycofał się z rywalizacji z powodu awarii półosi. Jego najlepszym wynikiem jest drugie miejsce zajęte w sezonie 2003.
• Nikt z aktualnej stawki nie brał udziału w oficjalnych testach F1 na Imoli, jednak AlphaTauri wykonało shakedown w czerwcu. Podczas niego za kierownicą obecnego AT01 oraz Toro Rosso STR13 z 2018 roku znaleźli się zarówno Pierre Gasly, jak i Daniił Kwiat.
• Lewis Hamilton pojawił się na Imoli na starcie wyścigów serii GP2 w sezonie 2006. Po wywalczeniu trzeciej pozycji startowej do wyścigu głównego, popełnił falstart i otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową. Następnie pokazano mu czarną flagę za wyprzedzenie samochodu bezpieczeństwa. Z kolei w wyścigu sprinterskim po wystartowaniu z końca stawki zajął 10. miejsce.
• Większość stawki ścigała się w przeszłości na torze Imola. Lance Stroll wygrał tu dwie rundy europejskich mistrzostw Formuły 3 w 2016 roku, zaś George Russell zajmował drugie i trzecie miejsce. W sezonie 2014, Esteban Ocon oraz Max Verstappen wygrali po jednym wyścigu, a także zajmowali trzecie miejsce, zaś Antonio Giovinazzi także był trzeci w innym wyścigu, w którym udział wziął Nicholas Latifi. Latifi zajął tu drugie miejsce w zmaganiach włoskiej Formuły 3 w 2012 roku, Lando Norris ścigał się tu we włoskiej Formule 4 w 2015 roku, zaś Stroll wygrywał dwa razy w ramach tej serii w sezonie 2014. W Alpejskiej Formule Renault 2.0 udział brali Kwiat, Ocon i Alex Albon w 2012 roku, Gasly w 2013 roku oraz Charles Leclerc i Russell w sezonie 2014.

Źródło: Z wykorzystaniem informacji prasowej FIA