Hamlin triumfuje w Daytona 500

Denny Hamlin oraz jego zespół Joe Gibbs Racing niedzielną noc mogą zaliczyć do jednych z najlepszych w karierze, po nieustającej walce przez 200 okrążeń to on przekroczył linię mety wyścigu Daytona 500 jako pierwszy, tuż przed dwoma zespołowymi partnerami – Kylem Buschem oraz Erikiem Jonesem. Jest to szczególne zwycięstwo dla tego zespołu z uwagi na śmierć Jasona Deana Gibbsa – jednego z założycieli Joe Gibbs Racing, która nastąpiła w styczniu tego roku.

61. wyścig Daytona 500 można spokojnie zaliczyć jako jedną z najlepszych edycji tych legendarnych zawodów, kierowcy walczyli koło w koło przez ponad cztery godziny, nie zabrakło ogromnych wypadków jak i niespodzianek w postaci świetnej dyspozycji Matta DiBenedetto.

Największym zaskoczeniem jednak okazała się dominacja Toyoty i Chevroleta. Nikt nie spodziewał się, że te samochody dorównają nowym Fordom Mustangom. Na torze najszybsze okazały się zespoły Joe Gibbs Racing oraz Hendrick Motorsports.

Stage 1

W pierwszym rzędzie na starcie ustawili się młody William Byron oraz Alex Bowman, szczególnie ten pierwszy świetnie sobie radził przez cały wyścig. W pierwszym segmencie wyścigu nie było dużo akcji na torze, kierowcy przez cały czas jechali w dwóch liniach – wewnętrznej i zewnętrznej. Mogłoby się to wydawać oczywiste, gdyby nie The Clash i Duele, w których to kierowcy jechali przy ścianie jeden za drugim przez cały dystans wyścigu. Również w tym segmencie wyścigu nastąpiły dwie neutralizacje: pierwsza spowodowana przebiciem opony w Fordzie Coreya Lajoie, druga zaś pierwszą kolizją w wyścigu. Bubba Wallace uderzył w zderzak Kurta Buscha, którego samochód złapał nadsterowność w pierwszym zakręcie. Zderzenie przekreśliło szanse tych kierowców na odniesienie sukcesu w tym wyścigu ze względu na uszkodzenia. Po wznowieniu wyścigu do końca pierwszej części pozostało siedem okrążeń, a Kyle Busch spokojnie dowiózł pierwsze miejsce i zgarnął 10 punktów playoff.

Stage 2

W drugim segmencie kierowcy wiedzieli już, na co mogą sobie pozwolić i zaczęli się ścigać z każdym okrążeniem coraz bardziej agresywnie. Szczególnie widoczna była dominacja dwóch wspomnianych wcześniej zespołów – DiBenedetto prowadził przez prawie całą drugą część jadąc przed Kylem Buschem, Bowmanem, Byronem, Jonsem i Chasem Elliotem. Ta szóstka była w stanie jechać prawie o pół sekundy szybciej na każdym okrążeniu od reszty stawki. Na 106. kółku ujrzeliśmy czwartą żółtą flagę, spowodowaną incydentem, w którym Casey Mears obrócił Parkera Kligermana. Po restarcie walkę toczyli Ryan Blaney oraz William Byron, z której zwycięsko wyszedł bardziej doświadczony Blaney i to on zgarnął 10 punktów playoff za wygranie drugiej części wyścigu.

Stage 3

Trzecia część wyścigu była najbardziej intensywna, ciekawa i najdłuższa. Przejechanie 80 okrążeń zajęło kierowcą ponad dwie godziny, a to przez żółte i czerwone flagi, pojawiające się tuż przed końcem planowanego dystansu. Pierwszy incydent miał miejsce przy wjeździe do alei serwisowej – błąd popełnił Cody Ware, źle kalkulując miejsce dohamowania do pit-lane obrócił się i wjechał w Tylera Reddicka, ten zaś uderzył w Jimmiego Johnsona powodując poważne zniszczenia lewego tylnego panelu Chevroleta siedmiokrotnego mistrza serii.

Po wznowieniu do mety pozostawały tylko 33 okrążenia, zatem jadący na gorszych pozycjach kierowcy zaczęli agresywnie przebijać się do przodu. Uformowali w związku z tym trzecią, środkową linię, jadąc 320 km/h zaledwie metr-dwa od rywala. Na czele wyścigu jechał Hamlin, a tuż za nim Bowman z Kylem Buschem. Napięcie w stawce ostudziła siódma już żółta flaga, z powodu odłamków na torze. Po wznowieniu mieliśmy dwie następne: pierwsza na 20 okrążeń przed końcem spowodowana przebiciem opony w samochodzie Kyle’a Larsona, druga z tego samego powodu w aucie Brada Keselowskiego sześć okrążeń później.

Żadnego ze wcześniejszych zderzeń i kolizji nie da się porównać do wydarzenia ze 190. okrążenia, kiedy to 18 aut brało udział w potężnym karambolu.

Jadący na piątej pozycji Paul Menard za mocno popchnął DiBenedetto, który obrócił się przy 300 km/h, zgarniając ze sobą resztę aut. Kierowcy jadący w środku stawki nie mieli najmniejszych szans na uniknięcie wypadku. Sędziowie musieli wywiesić czerwoną flagę na czas posprzątania zniszczonych maszyn i odłamków.

Na sześć okrążeń przed metą Kyle Busch, Hamlin i Logano byli faworytami do zwycięstwa, zajmując pierwsze trzy miejsca podczas wznowienia. Jeszcze na tym samym okrążeniu rywalizacja została przerwana z powodu kolejnego wypadku, który wywołał Ricky Stenhouse Jr. Podczas tego incydentu przygodę z Daytona 500 zakończył Kevin Harvick, natomiast Bowman oraz Kyle Larson odnieśli duże zniszczenia.

Zgodnie z regulaminem musiała się odbyć dogrywka, składająca się z dwóch okrążeń. Także i tym razem nie udało się przejechać linii mety z powodu kolejnego incydentu. Clint Bowyer popełnił błąd na prostej, którym wyeliminował z zawodów m.in. Byrona. NASCAR musiało wywiesić ponownie czerwoną flagę.

Ostatnia próba restartu w tym wyścigu okazała się udana i po czterech godzinach ścigania wyłoniła zwycięzcę. Hamlin był w stanie obronić pierwsze miejsce przed naciskającym Kylem Buschem oraz Logano i przejechał linię mety 61. wyścigu Daytona 500 jako pierwszy, trzy lata po swoim pierwszym triumfie. Do mety dojechało 14 z 40 startujących kierowców.

P	Nr	Kierowca		Zespół		Rezultat
1	11		Denny Hamlin	Joe Gibbs Racing		207 okr.
2	18		Kyle Busch	Joe Gibbs Racing		+ 0,138
3	20		Erik Jones	Joe Gibbs Racing		+ 0,294
4	22		Joey Logano	Team Penske		+ 0,352
5	34		Michael McDowell	Front Row Motorsports		+ 0,397
6	13		Ty Dillon	Germain Racing		+ 0,498
7	42		Kyle Larson	Chip Ganassi Racing		+ 0,677
8	47		Ryan Preece	JTG Daugherty Racing		+ 0,690
9	48		Jimmie Johnson	Hendrick Motorsports		+ 0,751
10	15		Ross Chastain	Premium Motorsports		+ 1,322
11	88		Alex Bowman	Hendrick Motorsports		+ 1,976
12	2		Brad Keselowski	Team Penske		+ 5,446
13	17		Ricky Stenhouse Jr	Roush Fenway Racing		+ 19,873
14	6		Ryan Newman	Roush Fenway Racing		+ 20,452
15	96		Parker Kligerman	Gaunt Brothers Racing		+ 2 okr.
16	3		Austin Dillon	Richard Childress Racing		+ 2 okr.
17	9		Chase Elliott	Hendrick Motorsports		+ 6 okr.
18	32		Corey Lajoie	Go FAS Racing		+ 7 okr.
19	51		BJ McLeod	Rick Ware Racing		+ 7 okr.
20	14		Clint Bowyer	Stewart-Haas Racing		+ 7 okr.
21	24		William Byron	Hendrick Motorsports		+ 8 okr.
22	40		Jamie McMurray	Spire Motorsports		+ 8 okr.
23	62		Brendan Gaughan	Beard Motorsports		+ 9 okr.
24	00		Landon Cassill	StarCom Racing		+ 10 okr.
25	1		Kurt Busch	Chip Ganassi Racing		+ 11 okr.
26	4		Kevin Harvick	Stewart-Haas Racing		+ 12 okr.
27	31		Tyler Reddick	Richard Childress Racing		+ 15 okr.
28	95		Matt DiBenedetto	Leavine Family Racing		+ 16 okr.
29	21		Paul Menard	Wood Brothers Racing		+ 16 okr.
30	38		David Ragan	Front Row Motorsports		+ 16 okr.
31	12		Ryan Blaney	Team Penske		+ 16 okr.
32	10		Aric Almirola	Stewart-Haas Racing		+ 16 okr.
33	41		Daniel Suarez	Stewart-Haas Racing		+ 16 okr.
34	8		Daniel Hemric	Richard Childress Racing		+ 16 okr.
35	19		Martin Truex Jr	Joe Gibbs Racing		+ 16 okr.
36	36		Matt Tifft	Front Row Motorsports		+ 16 okr.
37	37		Chris Buescher	JTG Daugherty Racing		+ 16 okr.
38	43		Darrell Wallace Jr	Richard Petty Motorsports		+ 37 okr.
39	52		Cody Ware	Rick Ware Racing		+ 51 okr.
40	27		Casey Mears	Germain Racing		+ 102 okr.