Brad Keselowski zdominował niedzielny wyścig w Martinsville, jadąc na pozycji lidera 446. z 500. okrążeń. Jest to jego drugie zwycięstwo w sezonie oraz trzecie dla Team Penske.
Martinsville jest jednym z najpopularniejszych torów w kalendarzu, zawdzięcza to swojej długości – zaledwie 0,5 mili czyni go najkrótszym owalem w NASCAR. Dużo manewrów wyprzedzania oraz intensywność sprawiają, że fani uwielbiają oglądać zmagania kierowców w Martinsville.
Stage 1
Z pierwszego rzędu ruszyli Joey Logano oraz Aric Almirola, a tuż za nimi para - Keselowski, Harvick. Samochód Logano nie prowadził się dobrze i widać było przewagę rywali jadących za spojlerem #22. W połowie pierwszej części wyścigu ujrzeliśmy pierwszą neutralizację, którą spowodował Michael McDowell przebijając oponę i uderzając w ścianę. Po restarcie Keselowski szybko poradził sobie z kolegą z ekipy i zwyciężył Stage 1.
Stage 2
Cały drugi segment Brad Keselowski przejechał na pozycji lidera, zaś najjaśniejszymi postaciami tej części byli Chase Elliott oraz Ryan Blaney, który ze środka stawki przebił się na czwartą pozycję. Chase Elliott dysponował świetną maszyną i był jedynym kierowcą, który mógł zagrozić Bradowi w tym wyścigu.
Stage 3
Chase Elliott w trzecim segmencie rywalizacji naciskał na Keselowskiego cały czas, przez większość dystansu dzieliła ich mniej więcej sekunda. Na 188. okrążeń do mety WIlliam Byron złapał nadsterowność w środku zakrętu nr 4, żółta flaga zawisła. Po pit-stopach przyszedł czas na restart - Chase Elliott dogonił i wyprzedził na 325. kółku Brada Keselowskiego i objął tym samym prowadzenie w wyścigu. Uśmiechy na twarzy ekipy #9 nie trwały zbyt długo, na 372. kółku Matt Tifft zaliczył “bączka” i spowodował nautralizację na torze. Brad wyprzedził Chase’a Elliotta w pit-lane, po restarcie Elliott naciskał a ostatnie 10 okrążeń jechał na granicy swoich możliwości. Jego starania nie dały wymarzonego rezultatu i nie zdołał wyprzedzić Brada, który zasłużenie zwyciężył swój drugi wyścig w sezonie.
Po zakończonych zawodach zwycięzca powiedział: “Nie wiem czy byliśmy tak dobrzy jak samochód #9, Chase Elliott. On był naprawdę mocny, wyprzedził mnie na około 200 okrążeń przed końcem, a ja patrzyłem na niego i uczyłem się jego linii jazdy. Później wiedziałem co muszę zrobić aby utrzymać go za plecami”.
Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.
