O’Ward triumfuje w pierwszym wyścigu ery hybrydowej

Pato O’Ward po walce z Álexem Palou okazał się najlepszy w pierwszym wyścigu ery hybrydowej w IndyCar na torze Mid-Ohio. Podium uzupełnił Scott McLaughlin.

Po prawie pięciu latach oczekiwania w IndyCar zadebiutowały hybrydy. Oprócz dodatkowej mocy pozwalają one między innymi na ponowne odpalenie silnika bez konieczności interwencji porządkowych.

Jedyna zmiana w składach zespołów zaszła jak co wyścig w zespole Dale Coyne Racing. Swój wymarzony pierwszy wyścig przejechał Toby Sowery, który został tym samym szóstym kierowcą zgłoszenia #51 w tym sezonie. W przerwie pomiędzy rundami nie próżnował McLaren, który, zatrudniając Christiana Lundgaarda, skompletował skład na przyszły sezon.

Statystycznie wśród kierowców na Mid-Ohio najwięcej razy triumfował Scott Dixon. Nowozelandczykowi ta sztuka udawała się sześciokrotnie. Wśród zespołów palmę pierwszeństwa dzierżą Penske i Chip Ganassi, które triumfowały tu po dwanaście razy.

W kwalifikacjach po raz drugi z rzędu najlepszy okazał się Álex Palou, który o dwie tysięczne wyprzedził Pato O’Warda. Trzecie miejsce zajął David Malukas, jadący drugi wyścig dla ekipy Meyer Shank Racing. Karę przesunięcia o sześć miejsc na starcie za wymianę silnika otrzymali Marcus Armstrong, Pietro Fittipaldi i Felix Rosenqvist.

Już przed startem problemy miał Scott Dixon. Nowozelandczyk był pierwszym kierowcą, który miał okazję przetestować hybrydę i pierwszym, którego dotknęły problemy z tym układem. Porządkowi nie zdołali odpalić jego bolidu i byli zmuszeni na lawecie dostarczyć go do mechaników Chip Ganassi i Hondy.

Na starcie pierwsza czwórka pewnie utrzymała swoje pozycje. Na piąte miejsce przed Marcusa Ericssona awansował Scott McLaughlin, a Alex Rossi spadł o dwie pozycje kosztem Christiana Rasmussena i Christiana Lundgaarda. Na dwunastym i trzynastym okrążeniu zjechali pierwsi kierowcy, którzy rozpoczęli wyścig na miększej mieszance. W innej lidze pozostawał Palou, który zbudował ponad cztery sekundy przewagi nad drugim O’Wardem, który to miał kolejne sześć sekund zapasu nad trzecim Malukasem.

Pierwszym z czołówki, który zdecydował się na zjazd do mechaników był jadący na dziesiątym miejscu Linus Lundqvist. Na dwudziestym drugim okrążeniu na tor wrócił Scott Dixon, jednak jego praca polegała już tylko na zbieraniu danych.

Po dłuższej przerwie od zjazdów na dwudziestym siódmym okrążeniu zjechali O’Ward i Malukas. Obaj kierowcy mieli w boksach swoje problemy. Meksykanin został przytrzymany na swoim stanowisku przez przejeżdżającego akurat Amerykanina, któremu to w ruszeniu ze swojego boksu musieli pomóc mechanicy z rozrusznikiem. Okrążenie później ich ruch pokryli liderujący Palou i czwarty Herta.

Świetnie na drugim przejeździe jechał O’Ward, niwelując całą sześciosekundową stratę do Palou. Stratedzy Meksykanina, widząc, że nie jest w stanie wyprzedzić Hiszpana na torze, zdecydowali się na ściągnięcie swojego kierowcy do boksów. Okrążenie później zjechał Palou, który miał problemy z ruszeniem ze swojego stanowiska i został przez to wyprzedzony na wyjeździe z alei serwisowej przez O’Warda.

Szeroki wyjazd poza tor zaliczył Josef Newgarden, jednak zdołał opanować swój bolid i wrócił do rywalizacji na tej samej pozycji. Dwa okrążenia później zjechał do swoich mechaników na ostatni pit-stop i wszystko układało by się dla niego dobrze, gdyby nie kara przejazdu przez aleję serwisową za przekroczenie prędkości.

O’Ward utrzymywał się na prowadzeniu, jednak bolid Palou coraz bardziej rósł mu w lusterkach, w szczytowym momencie redukując stratę do trzech dziesiątych sekundy. Na trzy okrążenia przed końcem bez niczyjej pomocy obrócił się Romain Grosjean, który następnie wrócił niebezpiecznie na tor przed Nolanem Siegelem.

Nie zmieniało to jednak sytuacji w czołówce. Palou jechał na skrzyni biegów O’Warda, ale ten korzystał ze strugi aerodynamicznej, jadącego przed nim Kyffina Simpsona i to Meksykanin z uślizgiem w ostatnim zakręcie dowiózł swój bolid na pierwszej pozycji. Oprócz niego i Hiszpana na podium zobaczyliśmy Scotta McLaughlina, który w przekazie obecny był tylko, kiedy obejmował prowadzenie po zjeżdżającej czołowej dwójce na jedno okrążenie. Ze świetnej strony pokazał się Toby Sowery, który zakończył ściganie na trzynastym miejscu. Dla porównania jego zespołowy kolega Jack Harvey skończył wyścig na dwudziestym szóstym miejscu, nawet za Josefem Newgardenem, który zebrał jeszcze dwie kolejne kary.

Pierwsze zwycięstwo O’Warda na torze (wygraną w GP St. Petersburga przyznano mu po dyskwalifikacji kierowców Penske) od 714 dni i drugiego wyścigu na owalu Iowa w sezonie 2022 nie zmienia jednak diametralnie sytuacji w klasyfikacji generalnej. Palou umacnia się na prowadzeniu, zwiększając swoją przewagę do 48 punktów nad drugim Willem Powerem. Na trzecie miejsce awansował O’Ward, który traci 22 punkty do Australijczyka i ma oczko przewagi nad czwartym Scottem Dixonem.

IndyCar kontynuuje lipcowy maraton. Przed nami dwa wyścigi na owalu Iowa. Przez różnicę czasu oba odbędą się w niedzielę, pierwszy o 2:00, a drugi o 18:00 czasu polskiego.