Pierwsze zwycięstwo Montoyi od 14 lat

Juan Pablo Montoya po starcie z pole position wygrał niedzielny, 500-milowy wyścig IndyCar Series na torze Pocono. Po drugiej podwójnie punktowanej rundzie sezonu, Hélio Castroneves zrównał się na czele klasyfikacji z Willem Powerem.

W pierwszym zakręcie na prowadzenie wyszedł lider klasyfikacji generalnej Will Power i rozpoczęła się trwająca 157 okrążeń rywalizacja pod zieloną flagą (najdłuższy okres bez żółtej flagi od startu w historii 500-milowych wyścigów IndyCar), w której dzięki lepszemu zużyciu paliwa na czoło wysunęli się kierowcy Rogera Penske, początkowo zagrożeni przez podopiecznych Michaela Andrettiego. Drugi z zespołów już w początkowej fazie wyścigu stracił jedną ze swoich gwiazd - zwycięzca Indianapolis 500 Ryan Hunter-Reay z powodu problemów elektrycznych stracił 19 okrążeń do liderów. Z czołowej frupy odpadł także Marco Andretti, który podczas jednego ze swoich postojów przekroczył prędkość w alei serwisowej i otrzymał karę drive-trough. Dzięki późniejszej neutralizacji, Amerykanin utrzymał się na okrążeniu lidera i zajął 9. miejsce.

Trzeci z wielkiej trójki zespołów, zarządzany przez Chipa Ganassiego, zajął całe podium podczas ubiegłorocznego wyścigu w Pocono i Tony Kanaan miał szansę odnieść pierwsze zwycięstwo tej ekipy w tym sezonie. Zespół zaryzykował, decydując się na drastyczne oszczędzanie paliwa i jednego zjazdu do boksów. Jadąc średnio o 10 mph wolniej na każdym okrążeniu, Brazylijczyk tracił dystans do liderów i zrezygnowano z planu. Kanaan musiał zjechać do boksów na 4 okrążenia przed metą.

Wtedy na prowadzenie wyszedł mocny przez cały wyścig Montoya. Za nim jechał Hélio Castroneves, który zmusił Willa Powera do błędu podczas walki o drugie miejsce, Australijczyk zablokował manewr Brazylijczyka, za co otrzymał karę drive-trough, po której spadł na 10. miejsce i stracił całą przewagę punktową nad swoim kolegą z zespołu.

Ze średnią prędkością 202,402 mph, był to najszybszy 500-milowy wyścig IndyCar w historii. Poprzedni rekord ustanowiono w 2002 roku na torze Auto Club Speedway (197,995 mph). Jeszcze wcześniej, bo we wrześniu 2000 roku Montoya ostatni raz stanął na najwyższym stopniu podium, po wyścigu na torze Gateway International Raceway. Dłuższą przerwę między swoimi zwycięstwami miał jedynie John Paul Jr. w latach 1983-98.

P	Nr	Kierowca			Zespół		Rezultat
	2		Juan Pablo Montoya		Penske Motorsports		200 okr.
	3		Hélio Castoneves		Team Penske		+ 2,3403
	34		Carlos Muñoz	D	Andretti - HVM		+ 2,9653
	8		Ryan Briscoe		NTT Data Chip Ganassi Racing		+ 3,8431
	9		Scott Dixon		Target Chip Ganassi Racing		+ 4,6933
	77		Simon Pagenaud		Schmidt Peterson Hamilton Motorsports		+ 6,0105
	7		Michaił Aloszyn	D	Schmidt Peterson Motorsports		+ 8,3658
	67		Josef Newgarden		Sarah Fisher Hartman Racing		+ 8,9506
	25		Marco Andretti		Andretti Autosport		+ 9,4477
	12		Will Power		Team Penske		+ 17,2301
	10		Tony Kanaan		Target Chip Ganassi Racing		+ 22,0701
	27		James Hinchcliffe		Andretti Autosport		+ 1 okr.
	20		Ed Carpenter		Ed Carpenter Racing		+ 1 okr.
	19		Justin Wilson		Dale Coyne Racing		+ 1 okr.
	17		Sebastián Saavedra		KVAFS Racing		+ 1 okr.
	11		Sébastien Bourdais		KVSH Racing		+ 1 okr.
	83		Charlie Kimball		Chip Ganassi Racing Teams		+ 2 okr.
	28		Ryan Hunter-Reay		Andretti Autosport		+ 19 okr.
	15		Graham Rahal		Rahal Letterman Lanigan Racing		+ 43 okr.
	18		Carlos Huertas	D	Dale Coyne Racing		+ 111 okr.
	14		Takuma Sato		A.J. Foyt Enterprises		+ 175 okr.
	98		Jack Hawksworth	D	Bryan Herta Autosport