Dixon sensacyjnie zdobywa czwarty tytuł

Scott Dixon atakiem z trzeciego miejsca wywalczył czwarte mistrzostwo IndyCar Series, dominując na torze Sonoma Raceway po starcie z 9. pola. Nowozelandczyk wywalczył 100. zwycięstwo dla zespołu Chipa Ganassiego, zrównując się punktami z dotychczasowym liderem klasyfikacji Juanem Pablo Montoyą.

„Wciąż była szansa i na nią liczyłem” – powiedział na mecie Dixon. „Nie wiem, co powiedzieć. W tym roku mieliśmy kilka świetnych wyścigów, ale ten był najlepszy. Byliśmy bardzo daleko [47 punktów za Montoyą]”.

Jeszcze przed wyścigiem czwarty z kolei tytuł wśród producentów zapewnił sobie Chevrolet, pozostając niepokonanym od dołączenia do serii w 2012 roku. W walce o mistrzostwo kierowców liczyło się pięciu kierowców amerykańskiej marki - Juan Pablo Montoya, Scott Dixon, Will Power, Hélio Castroneves i Josef Newgarden, mierząc się ze startującym Hondą Grahamem Rahalem, który przystępował do rywalizacji z 34-punktową stratą do Montoyi.

Przed wyścigiem upamiętniono zmarłego po wypadku w ostatnim wyścigu w Pocono Justina Wilsona. Każdy samochód oraz każdy kierowca wiózł na swoim kasku pamiątkową naklejkę (kaski zostaną wkrótce zlicytowane), w czasie ceremonii startowej zabrzmiał brytyjski hymn, a na okrążeniu formującym na wyświetlaczu pozycji każdego samochodu widniał numer 25.

Z pole position wystartował ubiegłoroczny mistrz serii Will Power. Montoya startował z piątego pola, przed Rahalem. Kolumbijczyk przesunął się na czwarte miejsce, z kolei Amerykanin spadł na dziewiąte. Z tej pozycji zaatakował Dixon, przebijając się w pierwszych zakrętach na piątą lokatę, za Montoyę. Na czele znajdował się Power, przed Josefen Newgardenem i Ryanem Hunter-Reayem.

Dixon jako jeden z pierwszych kierowców zdecydował się na zjazd do boksów na zmianę miękkich "czerwonych" opon na "czarne" po 13 okrążeniach. Na kolejnym kółku zjechali Power i Newgarden, a następnie Montoya. Power wrócił na tor na trzecim miejscu, przed Newgardenem, który stracił kilka sekund, przyblokowany na wyjeździe z boksów przez Simona Pagenauda, Dixonem, Hunter-Reayem i Montoyą. Na czele jechał Marco Andretti, a później Sebastian Saavedra, który wyprzedził go przed swoim zjazdem do boksów.

Pierwsza neutralizacja została ogłoszona na 33. okrążeniu, kiedy z powodu problemów z zablokowanym gazem, Luca Filippi wolno poruszał się po torze. Wykorzystano tę okazję, żeby uprzątnąć nawierzchnię ze żwiru i zanieczyszczeń, jakie pojawiły się od początku rywalizacji. Liderzy, którzy byli w boksach wcześnie, zdecydowali się na zjazd pod żółtą flagą i wyjechali za grupą kierowców, którzy opóźnili swój pierwszy zjazd. Bardzo szybki postój dał przewagę Dixonowi, który wyjechał przed Powerem, Newgardenem, Montoyą i Rahalem. W tabeli wyścigu Nowozelandczyk był jednak dopiero 13.

Po restarcie szybcy kierowcy musieli więc przebijać się przez stawkę. W zamieszaniu Newgarden wyprzedził Powera, który próbując odzyskać pozycję naraził się na atak ze strony Montoyi. Dwójka kierowców Penske zderzyła się ze sobą, przez co Montoya uszkodził przednie skrzydło, a Power obrócił się i wypadł z toru, wywołując drugą neutralizację.

Zarówno Montoya, jak i Power zjeżdżali dwukrotnie do boksów pod żółtą flagą, spadając na koniec stawki. Na prowadzeniu znajdował się Saavedra, zanim po restarcie nie został wyprzedzony przez Tony'ego Kanaana. Wkrótce obaj zjechali, zostawiając na czele Dixona, przed Newgardenem i Rahalem.

Montoya zaczął przebijać się przez stawkę, wyprzedzając Jamesa Jakesa i Carlosa Muñoza, by awansować na dziewiąte miejsce. Stracił je jednak na 58. okrążeniu na rzecz Kanaana, a dwa kółka później kolejne punkty odebrał mu Sébastien Bourdais.

Kolejną rundę postojów liderów rozpoczął Newgarden, którego samochód zgasł przy wyjeździe ze swojego stanowiska, a następnie zapalił się, co kosztowało Amerykanina okrążenie straty i koniec walki o zwycięstwo. Dixon na swój ostatni postój zjechał na 62. okrążeniu, na 23 kółka do mety. Wyjechał on na czele stawki. Po nim zjechali Rahal, który dołączył 11. i Montoya, wracając na 17. miejscu, tuż przed kolejną neutralizacją spowodowaną przez wypadek Jamesa Jakesa, który rozbił się w szykanie z powodu awarii hamulców.

Na sekwencji postojów Montoya przesunął się na 11. miejsce. Po restarcie Tony Kanaan zaatakował i wyprzedził Ryana Briscoe w walce o czwarte miejsce. Kierowca Chipa Ganassiego miał przed sobą swojego kolegę z ekipy Charliego Kimballa, Hunter-Reaya i kolejnego przedstawiciela Ganassi, Dixona. Za nimi Montoya przeskoczył na restarcie Powera, by objąć 10. miejsce, tuż przed kolejną neutralizacją spowodowaną przez kolizję Jacka Hawkswortha z Carlosem Muñozem, która premiowała Kolumbijczyka o kolejne dwie pozycje.

Ostatni restart wyścigu nastąpił na 12 okrążeń przed metą. Montoya musiał zakończyć wyścig na piątej pozycji w przypadku wygranej Dixona i zdobyciu przez niego bonusowych punktów za prowadzenie największej liczby okrążeń. Zadanie Kolumbijczykowi ułatwiła mająca miejsce przed nim kolizja Sébastiena Bourdaisa z Grahamem Rahalem. Rahal obrócony zatrzymał się na torze, by wrócić na koniec stawki, Bourdais natomiast kontynuował jazdę, dopóki nie otrzymał kary przejazdu przez boksy. Montoya wyszedł w ten sposób na szóste miejsce, zrównując się punktami z Dixonem. Aby zdobyć tytuł musiał dogonić Ryana Briscoe, czego nie dokonał i przegrał rywalizację z Nowozelandczykiem, który wygrał swój trzeci wyścig w tym sezonie, o jeden więcej niż Montoya.

Will Power finiszował na siódmym miejscu, awansując w tabeli na trzecie miejsce, przed Grahama Rahala.

To czwarty tytuł w karierze Scotta Dixona, wszystkie wywalczył z zespołem Chip Ganassi Racing. Dla Ganassiego to jedenasty triumf jego kierowcy w klasyfikacji, które zbiegło się w czasie z setnym zwycięstwem dla ekipy, które wywalczył Dixon.

P	Nr	Kierowca			Zespół	Samochód		Rezultat
1	9		Scott Dixon		Chip Ganassi Racing Teams		Dallara DW12 Chevrolet	85 okr.
2	28		Ryan Hunter-Reay		Andretti Autosport		Dallara DW12 Honda	+ 6,1115
3	83		Charlie Kimball		Chip Ganassi Racing Teams		Dallara DW12 Chevrolet	+ 7,1279
4	10		Tony Kanaan		Chip Ganassi Racing Teams		Dallara DW12 Chevrolet	+ 8,9030
5	5		Ryan Briscoe		Schmidt Peterson Motorsports		Dallara DW12 Honda	+ 10,0749
6	2		Juan Pablo Montoya		Team Penske		Dallara DW12 Chevrolet	+ 11,2548
7	1		Will Power		Verizon Team Penske		Dallara DW12 Chevrolet	+ 12,4877
8	14		Takuma Sato		A.J. Foyt Enterprises		Dallara DW12 Honda	+ 16,0888
9	18		Rodolfo Gonzalez		Dale Coyne Racing		Dallara DW12 Honda	+ 20,8011
10	7		Michaił Aloszyn		Schmidt Peterson Motorsports		Dallara DW12 Honda	+ 22,5749
11	27		Marco Andretti		Andretti Autosport		Dallara DW12 Honda	+ 23,6709
12	25		Oriol Servià		Andretti Autosport		Dallara DW12 Honda	+ 24,4514
13	8		Sebastián Saavedra		Chip Ganassi Racing Teams		Dallara DW12 Chevrolet	+ 24,7775
14	98		Gabby Ghaves	D	BHA with Curb-Agajanian		Dallara DW12 Honda	+ 25,5357
15	3		Hélio Castroneves		Team Penske		Dallara DW12 Chevrolet	+ 26,0659
16	22		Simon Pagenaud		Team Penske		Dallara DW12 Chevrolet	+ 27,3185
17	4		Stefano Coletti	D	KV Racing Technology		Dallara DW12 Chevrolet	+ 35,1645
18	15		Graham Rahal		Rahal Letterman Lanigan Racing		Dallara DW12 Honda	+ 36,4838
19	41		Jack Hawksworth		A.J. Foyt Enterprises		Dallara DW12 Honda	+ 38,9404
20	11		Sébastien Bourdais		KVSH Racing		Dallara DW12 Chevrolet	+ 42,5956
21	67		Josef Newgarden		CFH Racing		Dallara DW12 Chevrolet	+ 1 okr.
22	26		Carlos Muñoz		Andretti Autosport		Dallara DW12 Honda	+ 1 okr.
23	19		Tristan Vautier		Dale Coyne Racing		Dallara DW12 Honda	+ 3 okr.
24	20		Luca Filippi		CFH Racing		Dallara DW12 Chevrolet	+ 5 okr.
25	7		James Jakes		Schmidt Peterson Motorsports		Dallara DW12 Honda	+ 22 okr.