Castroneves odnosi czwarte zwycięstwo w Indianapolis 500

Hélio Castroneves został zaledwie czwartym kierowcą w historii, który odniósł cztery zwycięstwa w wyścigu Indianapolis 500. Po przesiadce do nowego dla siebie zespołu Meyer Shank Racing, Brazylijczyk pokonał Álexa Palou i Simona Pagenauda.

Z pole posititon startował Scott Dixon, lecz już na pierwszym okrążeniu objechał go Colton Herta. Zwycięzcę kwalifikacji na kolejnym kółku wyprzedził także Rinus VeeKay, który wkrótce objął prowadzenie, wyprzedzając Hertę w trzecim zakręcie trzeciego okrążenia. Za pierwszą trójką pewnie podążał Ed Carpenter, z kolei Castroneves zyskał po starcie cztery pozycje i plasował się na czwartej pozycji.

Taka kolejność utrzymała się do pierwszej rundy pit-stopów, którą VeeKay rozpoczął na 31. okrążeniu. Na kolejnym kółku w alei serwisowej pojawili się m.in. Ryan Hunter-Reay i Carpenter, który stracił kilkanaście sekund poprzez zgaszenie silnika. Herta zjechał na tankowanie i zmianę opon na 33. okrążeniu, ciągnąc za sobą szereg kierowców – jednym z nich był Stefan Wilson, który obrócił się i uderzył w ścianę na wjeździe do alei serwisowej, wywołując pierwszą neutralizację.

Swojego zjazdu przed wywieszeniem żółtej flagi nie zdążył wykonać Scott Dixon. Co więcej, z powodu lokalizacji incydentu Wilsona, aleja serwisowa pozostała zamknięta przez kolejne sześć okrążeń. Nowozelandczykowi w międzyczasie skończyło się paliwo i musiał zjechać na awaryjne tankowanie, po którym zespół nie mógł przez dłuższy czas uruchomić ponownie silnika. Taki sam problem miał chwilę później Alexander Rossi, przez co dwójka byłych zwycięzców straciła okrążenie do liderów i spadła na 31. oraz 32. pozycję.

Na neutralizacji najbardziej skorzystał Conor Daly, który zyskał 18 pozycji i awansował na trzecią lokatę, za Hertą i VeeKayem. Hunter-Reay przeskoczył Castronevesa w walce o czwarte miejsce, a kolejne pozycje zajmowali Álex Palou, Patricio O’Ward, Takuma Sato, Scott McLaughlin i Graham Rahal.

Tuż po wznowieniu wyścigu na 47. okrążeniu Castroneves wyprzedził Hunter-Reaya i Daly’ego, aby awansować na trzecią pozycję. Daly nie pozostawał jednak dłużny i już na kolejnym kółku zaatakował Castronevesa. Na 50. kółku VeeKay i Daly objechali Hertę, a chwilę później Daly wyprzedził swojego zespołowego kolegę, aby po raz pierwszy w swojej karierze objąć prowadzenie w wyścigu Indianapolis 500. Na 55. okrążeniu Castroneves w końcu wywalczył trzecie miejsce, lecz kosztem Herty.

Kierowcy Ed Carpenter Racing rozpoczęli drugą rundę pit-stopów – VeeKay zjechał na 68. kółku, a Daly trzy okrążenia później. Na prowadzenie wyszli w tym momencie Castroneves i Herta, którzy zamienili się pozycjami tuż przed swoimi zjazdami na 77. okrążeniu. Gdy cała stawka odbyła swoje zjazdy, na prowadzenie powrócił VeeKay, lecz po kilku okrążeniach ponownie wyprzedził go Daly. Za dwójką kierowców ECR, O’Ward wyprzedził Hertę w walce o trzecią lokatę.

Alternatywną strategię przyjął Josef Newgarden, który zjechał na swój kolejny pit-stop w połowie wyścigu i wykorzystał nowe opony do kręcenia szybkich okrążeń. Kierowca Team Penske przeskoczył dzięki temu kierowców ECR, którzy zjechali jednocześnie na 103. okrążeniu.

Najdłużej na torze pozostawał Graham Rahal, który odwiedził swoich mechaników dopiero na 119. kółku. Amerykanin wrócił na tor z niedokręconym lewym tylnym kołem i rozbił się w drugim zakręcie. W zbłąkane koło uderzył Daly, lecz uniknął poważnych uszkodzeń i pozostał w pierwszej dziesiątce.

Neutralizacja nadeszła w idealnym momencie dla Dixona, który nie zjechał do boksów i odzyskał w ten sposób utracone wcześniej okrążenie. O podobnym szczęściu nie mógł mówić Rossi, który akurat znajdował się w alei serwisowej w momencie ogłoszenia neutralizacji i pozostał okrążenie do tyłu.

Żółta flaga pomogła także jednemu z zespołowych kolegów Dixona. Na prowadzenie wysunął się bowiem Palou, mając za sobą Castronevesa i O’Warda. Po restarcie na 126. okrążeniu ta trójka kilkukrotnie zmieniała się pozycjami, odjeżdżając jednocześnie od VeeKaya, który w międzyczasie odzyskał lokatę utraconą na rzecz Newgardena.

Dwukrotny mistrz serii rozpoczął kolejną rundę pit-stopów na 136. okrążeniu. O ile kolejność w stawce pozostała w większości bez zmian, kluczowy był zjazd Dixona, który pojawił się w alei serwisowej dopiero na 38 okrążeń do mety, co pozwoliłoby mu uniknąć kolejnego zjazdu w końcówce na uzupełnienie paliwa.

Rywale szybko zorientowali się w tym ruchu i przyspieszyli swój ostatni zjazd, aby wyeliminować czynnik paliwa z walki o zwycięstwo. Dixon, który musiał kontrolować tempo, utknął przez to w drugiej dziesiątce, natomiast efektywnym prowadzeniem zmieniali się Palou i Castroneves.

Pojedynek pomiędzy tą dwójką zmienił się w walkę o zwycięstwo, gdy Takuma Sato jako ostatni zjechał do boksów na sześć okrążeń do mety. Castroneves wykonał decydujący manewr na dwa okrążenia przed końcem, wyprzedzając Palou na dojeździe do pierwszego zakrętu. Brazylijczyk następnie utrzymał Hiszpana za sobą, by przekroczyć linię mety niecałe pół sekundy z przodu.

Castroneves musiał czekać na swoje czwarte zwycięstwo aż 11 lat. Dołączył tym samym do elitarnego grona, wyrównując rekord należący do AJ Foyta, Ala Unsera Sr. i Ricka Mearsa.

W cieniu walki o zwycięstwo, Pagenaud wyprzedził O’Warda i zajął trzecie miejsce, a za ich plecami linię mety minął Carpenter. Santino Ferrucci był szósty, przed Sagem Karamem, Juanem Pablo Montoyą i Tonym Kanaanem.

Kolejna runda IndyCar Series odbędzie się na ulicach Detroit w weekend 12-13 czerwca.

PNrKierowcaZespół Rezultat
16
Hélio Castroneves
Meyer Shank Racing200 okr.
210
Álex Palou
Chip Ganassi Racing+ 0,492
322
Simon Pagenaud
Team Penske+ 0,562
45
Patricio O'Ward
Arrow McLaren SP+ 0,940
520
Ed Carpenter
Ed Carpenter Racing+ 1,242
645
Santino Ferrucci
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 9,087
724
Sage Karam
Dreyer & Reinbold Racing+ 13,435
821
Rinus VeeKay
Ed Carpenter Racing+ 14,241
986
Juan Pablo Montoya
Arrow McLaren SP+ 14,880
1048
Tony Kanaan
Chip Ganassi Racing+ 15,442
118
Marcus Ericsson
Chip Ganassi Racing+ 16,516
122
Josef Newgarden
Team Penske+ 22,304
1347
Conor Daly
Ed Carpenter Racing+ 22,692
1430
Takuma Sato
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 23,295
151
JR Hildebrand
AJ Foyt Racing+ 23,527
1626
Colton Herta
Andretti Autosport w/ Curb-Agajanian+ 28,802
179
Scott Dixon
Chip Ganassi Racing+ 38,641
1860
Jack Harvey
Meyer Shank Racing+ 40,157
1998
Marco Andretti
Andretti Herta-Haupert w/Marco & Curb-Agajanian+ 40,359
203
Scott McLaughlin
DTeam Penske+ 40,833
2129
James Hinchcliffe
Andretti Steinbrenner Autosport+ 40,846
2228
Ryan Hunter-Reay
Andretti Autosport+ 41,576
234
Dalton Kellett
AJ Foyt Racing+ 1 okr.
2459
Max Chilton
Carlin+ 1 okr.
2551
Pietro Fittipaldi
DDale Coyne Racing with RWR+ 1 okr.
2614
Sébastien Bourdais
AJ Foyt Racing+ 1 okr.
277
Felix Rosenqvist
Arrow McLaren SP+ 1 okr.
2818
Ed Jones
Dale Coyne Racing w/ Vasser-Sullivan+ 1 okr.
2927
Alexander Rossi
Andretti Autosport+ 2 okr.
3012
Will Power
Team Penske+ 3 okr.
3116
Simona de Silvestro
Paretta Autosport+ 31 okr.
3215
Graham Rahal
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 82 okr.
3325
Stefan Wilson
Andretti Autosport+ 168 okr.

Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.

Postaw mi kawę na buycoffee.to
Pokaż komentarze