Action Express i BMW w Ohio

João Barbosa i Christian Fittipaldi wygrali wyścig Rolex Sports Car Series „Mid-Ohio”. Wskutek kary nałożonej na zwycięzcę, najlepszym pojazdem GT, po raz drugi w tym sezonie zostało BMW M3 nr 94.

To był wyścig kontaktowy– na zamkniętym torze Mid-Ohio Sports Car Course, układ na mecie niejednokrotnie należał nie tylko do pojedynków na torze – ale także ich konsekwencji w postaci kar nałożonych przez sędziów. Szczególnie widać to było wśród pojazdów GT, gdzie aż dwóch potencjalnych zwycięzców musiało się przez to pożegnać z sukcesem – ale i między prototypami Daytona działo się w Ohio wiele. Jeden z dość niebezpiecznych ataków dał tu zresztą prowadzenie zwycięzcom, konkretnie João Barbosie wyprzedzającemu na pół godziny przed końcem rywalizacji Richarda Westbrooka – i choć obyło się bez kar, Brytyjczyk stracił wtedy nie tylko pozycję lidera, ale i w ogóle wypadł z podium. Inny kontaktowy atak, po raz kolejny przedwcześnie wyeliminował z gry byłych mistrzów serii, Memo Rojasa i Scotta Pruetta – tym razem napastnikiem był Michael Valiante, który, co ciekawe, wyścig ukończył na miejscu drugim. W GT, kary dla dwóch pojazdów od General Motors – Corvette i Camaro – dały drugie zwycięstwo dla załogi BMW – a w GX, po raz trzeci triumfowała Mazda.

Sesji treningowych było tym razem trzy – i tak, jak na Belle Isle, także i tu serię treningów najlepiej rozpoczęli João Barbosa i Christian Fittipaldi z Corvette DP nr 5. Podobnie, drugie miejsce znów zajęli wtedy Ryan Dalziel i Alex Popow z Rileya od Starworks – trzecia była już jednak Corvette nr 3 od 8Star Motorsports – a za nią jeszcze cztery inne pojazdy z czasami poniżej 1:18. Wśród nich, piąty był Riley od Chip Ganassi Racing, co zapowiadało nieco lepszą postawę załogi nr 01 niż dwa tygodnie wcześniej – i co potwierdzili w sesji drugiej, ponownie uzyskując piąty czas. Wtedy, na czele znaleźli się Rick Taylor i Richard Westbrook z Corvette DP od Spirit od Daytona, za nimi Brendon Hartley i Scott Mayer z nr 8 od Starworks – a trzeci byli Jon Fogarty i Alex Gurney, wiceliderzy klasyfikacji generalnej. A gdzie liderzy? Max Angelelli i Jordan Taylor, w sesji pierwszej byli dopiero dziewiąci, w sesji drugiej wypadli jeszcze gorzej – a w trzeciej nie było ich w ogóle, jak zresztą większości pozostałych załóg. Z wyraźnie gorszym rezultatem niż w poprzednich dwóch, w trzecim treningu najlepiej wypadli John Pew i Oswaldo Negri z Michael Shank Racing.

W kategorii GT, już w pierwszym treningu dali za to znać o sobie kierowcy Camaro GT.R, sugerując swój apetyt na czwarte z rzędu zwycięstwo – i w końcu objęcie prowadzenia w klasyfikacji generalnej. Rano, John Edwards i Robin Liddell pokonali zaskakująco sprawnych Erica Currana i Borisa Saida z Corvette od Marsh, a także Emila Assentato i Anthonego Lazzaro z Ferrari nr 69 od AIM – prowadzący w klasyfikacji generalnej Alessandro Balzan był natomiast szósty. Włoch pojawił się za to na czele tabeli w sesji drugiej, pokonując Billa Auberlena i Paula Dalla Lanego z BMW M3 nr 94 oraz Maxa Papisa i Jeffa Segala z Ferrari nr 61 od AIM. Curran i Said byli czwarci – a Edwards i Liddell mieli dopiero ósmy czas. Balzan razem z Jeffem Westphalem najszybciej przejechali okrążenie także w sesji trzeciej – wtedy, wśród ośmiu pojazdów GT, pokonując Assentata i Lazzara oraz Auberlena i Dalla Lanego.

Jak stwierdzili to komentatorzy wyścigów Rolex – wyjątkowo miły prezent sprawili Wayne’owi Taylorowi na Dzień Ojca jego synowie, Jordan i Ricky, zajmując dwie czołowe lokaty w kwalifikacjach. W piątkowe popołudnie, liderujący w klasyfikacji generalnej Jordan jako jedyny zszedł poniżej granicy 1:17 – a tylko dwóch tysięcznych części sekundy zabrakło do tego Rickiemu, który przez to musiał zadowolić się drugim polem startowym. 0,2 sekundy gorszy od Ricka był Christian Fittipaldi, który w drugiej linii wywalczył miejsce przed Jonem Fogarthym – a Popow i Dalziel w sobotę startowali z miejsca szóstego, za rodziną Frisselle – a przed Pruettem i Rojasem, którzy w kwalifikacjach zaliczyli siódmy czas.

Pole position w GT wywalczył natomiast John Edwards, co wśród kibiców Stevenson Motorsports jeszcze spotęgowało napięcie przed walką o czwarty z rzędu triumf Camaro GT.R. O ponad pół sekundy, Edwards pokonał Borisa Saida, który znów wyjątkowo dobrze zaprezentował Corvette nr 31 w kwalifikacjach – druga linia GT należała natomiast do dwóch Ferrari od AIM Motorsports, nr 69 przed nr 61. Dopiero piąty czas uzyskała załoga Scuderia Corse nr 63 – a przewaga Balzana nad Edwardsem i Liddelem w klasyfikacji generalnej wynosiła tylko 5 punktów. Razem z Ferrari, z trzeciej linii startowało BMW nr 94 – a z czwartej Porsche nr 73 od Park Place oraz drugie M3 od Turner Motorsports. Podwójny triumf w kwalifikacjach GX zaliczyły natomiast Mazdy, spychając Porsche Caymana na trzecią, ostatnią tu pozycję.

Poz	Nr		Kierowca	Kat	Zespół		Rezultat	Strata
1	10		Max Angelelli Jordan Taylor	DP	Wayne Taylor Racing		1:16.947
2	90		Ricky Taylor  Richard Westbrook	DP	Spirit of Daytona Racing		1:17.001	+0.054
3	5		Joao Barbosa Christian Fittipaldi	DP	Action Express Racing		1:17.200	+0.253
4	99		Jon Fogarty Alex Gurney	DP	GAINSCO Bob Stallings Racing		1:17.248	+0.301
5	9		Brian Frisselle Burt Frisselle	DP	Action Express Racing		1:17.381	+0.434
6	2		Ryan Dalziel Alex Popow	DP	Starworks Motorsport		1:17.415	+0.468
7	01		Memo Rojas Scott Pruet	DP	Chip Ganassi Racing		1:17.755	+0.808
8	6		Antonio Pizzonia Gustavo Yacaman	DP	Michael Shank Racing		1:17.822	+0.875
9	60		John Pew Oswaldo Negri Jr.	DP	Michael Shank Racing		1:17.839	+0.892
10	42		Dane Cameron Wayne Nonnamaker	DP	Team Sahlen		1:18.890	+1.943
11	3		Michael Valiante Enzo Potolicchio	DP	8Star Motorsport		1:19.746	+2.799
12	43		Joe Nonnamaker Will Nonnamaker Joe Sahlen	DP	Team Sahlen		1:21.839	+4.892
13	8		Brendon Hartley Scott Mayer	DP	Starworks Motorsport		0:00.000

Poz	Nr		Kierowca	Kat	Zespół		Rezultat	Strata
1	57		John Edwards Robin Liddell	GT	Stevenson Motorsports		1:22.957
2	31		Eric Curran Boris Said	GT	Marsh Racing		1:23.245	+0.288
3	69		Emil Assentato Anthony Lazzaro	GT	AIM Motorsport Racing		1:23.509	+0.552
4	61		Max Papis Jeff Segal	GT	AIM Motorsport Racing		1:23.723	+0.772
5	63		Alessandro Balzan Jeff Westphal	GT	Scuderia Corsa		1:23.802	+0.845
6	94		Bill Auberlen Paul Dalla Lana	GT	Turner Motorsports		1:24.314	+1.357
7	73		Patrick Lindsey Patrick Long	GT	Park Place Motorsport		1:24.356	+1.399
8	93		Michael Marsal Gunter Schaldach	GT	Turner Motorsport		1:24.409	+1.452
9	18		Josh Hurley Aaron Povoledo	GT	Mühlner Motorsport		1:24.652	+1.695
10	62		Andrew Davis Madison Snow	GT	Snow Racing Wright Motorsport		1:24.933	+1.976
11	44		Andy Lally John Potter	GT	Magnus Racing		1:24.987	+2.030

Poz	Nr		Kierowca	Kat	Zespół		Rezultat	Strata
1	70		Tom Long Sylvian Trembay	GX	Mazdaspeed Speedsource		1:27.790
2	00		Joel Miller Tristan Nuney	GX	Visit Florida Racing Speedsource		1:28.444	+0.654
3	38		Spencer Pumpelly Jim Norman	GX	BGB Motorsports		1:30.927	+2.537

Po raz kolejny, bracia Taylorowie spotkali się w bezpośredniej rywalizacji już na starcie – i tym razem to Ricky wyszedł z niej zwycięsko, obejmują prowadzenie zaraz po rozpoczęciu 165-minutowego wyścigu. Na trzecie miejsce awansował Fogarty, po wyprzedzeniu Christiana Fittipaldiego omal nie pokonując także Jordana Taylora – z tyłu natomiast doszło do niewielkiego kontaktu między Rileyem nr 8 od Starworks i nr 42 od Team Sahlen. Prawdziwy dramat miał jednak miejsce kilkanaście minut później; podczas ataku na Memo Rojasa z Chip Ganassi Racing, Riley nr 60 uległ uszkodzeniu i wypadł na żwir – a chwilę po powrocie na tor, zapalił się. Dla załogi Michaela Shanka był to koniec – dla byłych mistrzów powód do złudnego przekonania, że tym razem dojadą do mety w czołówce stawki. Niecałą godzinę później, wątpliwości rozwiał  im mianowicie Michael Valiante – podczas ataku sam co prawda wpadając w poślizg, ale także uszkadzając zawieszenie w Rileyu nr 01…

Wracając jeszcze do momentu, gdy z toru usunięto pojazd od Michael Shank Racing – czołowe pozycje zaatakował Fittipaldi, przez co wyszedł na miejsce drugie przed Jordana Taylora i Jona Fogarty’ego. Po zmianach, zmiennik Fittipaldiego João Barbosa był już liderem wyścigu – a zmiennik Taylora, Max Angelelli bronił się przed atakami Richarda Westbrooka. Na czwartym miejscu pozostała Corvette DP nr 99 , którą prowadził Alex Gurney – tą, po incydencie z Rileyem 01, doganiał jednak Valiante z Corvette DP od 8Star. 70 minut przed końcem wyścigu, Westbrook wyprzedził Angelelliego i rozpoczął pościg za Barbosą – a Valiante z 8Star pokonał Gurneya. Do przodu parł również Ryan Dalziel, starając się wyprzedzić piątego Oswalda Negriego z Rileya Forda nr 60 od GAINSCO.

Pół godziny przed końcem wyścigu doszło do starcia kluczowego dla układu na podium. Starający się odzyskać pozycję Barbosa nie dawał Westbrookowi chwili spokoju – i w pewnym momencie postanowił wykorzystać sytuację, gdy znalazła się przed nimi dublowana Corvette kategorii GT. Westbrook wpadł w pułapkę – a ratując się, zaliczył kontakt zarówno z prototypem Barbosy, jak i Corvette. Konsekwencją tego drugiego było uszkodzenie tyłu w prototypie Brytyjczyka, przez które po chwili wypadł on poza tor – i stracił nie tylko prowadzenie, ale aż okrążenie do lidera, przez na mecie zjawił się on jako dopiero dziewiąty. Barbosa jechał natomiast dalej, już do mety dowożąc zwycięstwo – a wskutek wypadku Westbrooka, drugie miejsce zajął Valiante – a kolejne Dalziel i Negri, który ostatecznie wyprzedzili Gurneya.

W kategorii GT, przez dłuższy czas sukces w kwalifikacjach kontynuowali kierowcy Camaro GT.R od Stevenson. Za nimi, na swoich pozycjach podążały: Corvette od Marsh Racing, trzy Ferrari oraz BMW nr 94 – i dopiero tu, do Porsche ekipy Park Place dołączyła 911-stka od Mühlner Motorsports, wyprzedzając drugie M3 od Turner Motorsports. Dopiero podczas zmian, stawka nieco się zmieniła – na drugie miejsce przesunęło się BMW, a na czwarte spadła Corvette, za załogą nr 69 od AIM.

Również i tu, o układzie na mecie zdecydowała ostatnia godzina rywalizacji. Po krótkim pojedynku, BMW wyprzedziło Camaro, wychodząc na prowadzenie – a chwilę później, załoga nr 31, razem z Ferrari nr 61 zjechała na drugi pit-stop. Podczas wyjazdu, Camaro próbowało zablokować drogę Ferrari – wskutek czego doszło do kontaktu i kapcia w Italii nr 61. za co Camaro otrzymało karę i straciło szansę na zwycięstwo. Nowym przeciwnikiem dla BMW stała się Corvette od Marsh – i ten pojedynek trwał niemal do samego końca wyścigu, nieprzerwany nawet przez kontakt pojazdu nr 31 z prototypem Richarda Westbrooka. Tuż przed metą, agresywny atak Corvette doprowadził do wytrącenia BMW z toru – szczęśliwie, wróciło ono na tor na miejscu drugim – przez co wskutek kary nałożonej już po wyścigu na załogę Corvette, Bill Auberlen i Paul Dalla Lana mogli cieszyć się ze zwycięstwa. Drugim, niespodziewanie okazało się być Porsche od Magnus Racing, które w ostatniej godzinie pokonało Ferrari nr 69 i 63 – załoga od AIM zajęła miejsce trzecie, przed ukaranymi kierowcami Corvette.

W kategorii GX, kolejne zwycięstwo zanotowała Mazda, tym razem jednak załoga nr 70 do końca walcząc z Porsche Caymanem od BGB Motorsports – pechowcem w tej grupie była natomiast Mazda nr 00, która do mety nie dojechała.

Poz	Nr		Kierowca	Kat	Zespół		Samochód	Okr.
1	5		Joao Barbosa Christian Fittipaldi	DP	Action Express Racing		Corvette DP	110
2	3		Michael Valiante Enzo Potolicchio	DP	8Star Motorsport		Corvette DP	110
3	2		Ryan Dalziel Alex Popow	DP	Starworks Motorsport		Riley Ford	110
4	60		John Pew Oswaldo Negri Jr	DP	Michael Shank Racing		Riley Ford	110
5	99		Jon Fogarty Alex Gurney	DP	GAINSCO Bob Stallings Racing		Corvette DP	110
6	10		Max Angelelli Jordan Taylor	DP	Wayne Taylor Racing		Corvette DP	110
7	9		Brian Frisselle Burt Frisselle	DP	Action Express Racing		Corvette DP	110
8	42		Dane Cameron Wayne Nonnamaker	DP	Team Sahlen		Riley BMW	109
9	90		Ricky Taylor  Richard Westbrook	DP	Spirit of Daytona Racing		Corvette DP	109
10	8		Brendon Hartley Scott Mayer	DP	Starworks Motorsport		Riley Ford	109
11	94		Bill Auberlen Paul Dalla Lana	GT	Turner Motorsports		BMW M3	105
12	44		Andy Lally John Potter	GT	Magnus Racing		Porsche 911 GT3	105
13	69		Emil Assentato Anthony Lazzaro	GT	AIM Motorsport Racing		Ferrari 458 Italia	105
14	31		Eric Curran Boris Said	GT	Marsh Racing		Corvette C6	105
15	73		Patrick Lindsey Patrick Long	GT	Park Place Motorsport		Porsche 911 GT3	104
16	93		Michael Marsal Billy Johnson	GT	Turner Motorsport		BMW M3	104
17	63		Alessandro Balzan Jeff Westphal	GT	Scuderia Corsa		Ferrari 458 Italia	104
18	61		Max Papis Jeff Segal	GT	AIM Motorsport Racing		Ferrari 458 Italia	104
19	62		Andrew Davis Madison Snow	GT	Snow Racing Wright Motorsport		Porsche 911 GT3	104
20	57		John Edwards Robin Liddell	GT	Stevenson Motorsports		Chevrolet Camaro GT.R	103
21	01		Memo Rojas Scott Pruet	DP	Chip Ganassi Racing		Riley BMW	103
22	43		Joe Nonnamaker Will Nonnamaker Joe Sahlen	DP	Team Sahlen		Riley BMW	101
23	70		Tom Long Sylvian Trembay	GX	Mazdaspeed Speedsource		Mazda 6 GX	100
24	38		Spencer Pumpelly Jim Norman	GX	BGB Motorsports		Porsche Cayman GX	100
25	00		Joel Miller Tristan Nunez	GX	Visit Florida Racing Speedsource		Mazda 6 GX	66
26	18		Leh Keen Dion Von Moltke	GT	Mühlner Motorsport		Porsche 911 GT3	31
27	6		Antonio Pizzonia Gustavo Yacaman	DP	Michael Shank Racing		Riley Ford	6