Czwarty etap Dakaru, najdłuższy w całym rajdzie, liczył 813 kilometrów, ale odcinek specjalny „tylko” 337 km. Duża część bardzo szybkiej trasy prowadziła szutrowymi duktami, a dakarowym weteranom przypominała drogi pustyni Ténéré z afrykańskich edycji supermaratonu. Wspominają oni do dziś zapisy w książkach drogowych, na przykład „skręć w prawo za samotnym drzewem”. Szybka trasa pozwoliła uczestnikom cieszyć się poczuciem prawdziwej wolności, co dziś możliwe jest już tylko w niewielu rejonach świata. Końcówka etapu przed metą w Rijadzie prowadziła przez rzadko zaludnione tereny, maleńkie wioski położone wśród wyjątkowo pięknych krajobrazów.

Większość 403-kilometrowej trasy wtorkowego odcinka specjalnego przebiegała po rozległym płaskowyżu na wysokości około 1 000 m n.p.m. Wiatr przekształcił liczne wydmy w strome zbocza, które były pułapkami dla zawodników, a na pustyni zacierał ślady, przez co zabłądził na trasie między innymi Carlosa Sainz.

Krajobraz zmienił się radykalnie na trasie z Biszy do Wadi Ad-Dawasir, w porównaniu z poprzednim dniem. Kamieniste szlaki zostały zastąpione przez wydmy i piaszczyste płaskowyże. To był zatem etap dla prawdziwych lisów pustyni, tym trudniejszy, że wydmy były w wielu miejscach uszkodzone przez porywiste wiatry w ostatnich dniach.

Jeżeli ktoś sądził, że pierwszy etap Dakaru będzie tylko rozgrzewką przed poważną walką w kolejne dni, srogo się rozczarował. Tempo było zwariowane od pierwszych kilometrów niedzielnego etapu, a stopień trudności terenu był bardziej dotkliwy niż długość trasy odcinka specjalnego (277 km) na trasie z Dżuddy do Biszy. Od początku trasa wymagała wyjątkowo uważnej i precyzyjnej nawigacji, a jej trudnościom nie sprostali nawet najlepsi, tacy jak Ricky Brabec. W dalszej części odcinka na uczestników czekał teren usiany ostrymi kamieniami, gdzie łatwo było uszkodzić oponę. Przekonało się o tym wielu kierowców, a wśród nich Sébastien Loeb. Przed metą zawodnicy napotkali pierwsze sekcje piaszczyste tegorocznego Dakaru.

W Arabii Saudyjskiej nie ma miejsca, z którego byłoby daleko na pustynię. Wystarczy wyjechać parę kilometrów z Dżuddy, aby znaleźć piaszczyste, pustynne szlaki, w sam raz nadające się na pierwszą potyczkę dla uczestników Dakaru. Ale z pierwszego dnia 43. edycji supermaratonu, jego uczestnicy bardziej zapamiętają zapewne ceremonię startu na terenie stadionu imienia Króla Abdullaha. 498 kierowców i pilotów w 286 pojazdach uśmiechało się do obiektywów kamer po badaniu technicznym i administracyjnym. Na starcie stanęły 64 samochody, 61 lekkich pojazdów (w tym 44 SSV), 101 motocykli, 16 quadów i 44 ciężarówki. Ponadto 23 pojazdy wezmą udział w inauguracyjnej edycji Dakar Classic czyli zawodów na regularność dla pojazdów z poprzedniego stulecia.

W swoich trzech pierwszych startach w Dakarze (2006, 2007 i 2009) Carlos Sainz wygrał łącznie 15 etapów, ale nie udało mu się ukończyć rajdu wyżej, niż na 9. miejscu. Później jednak wygrał dwie edycje w Ameryce Południowej (2010 i 2018), a w zeszłym roku dał pokaz mistrzowskiej klasy. W imponujący sposób kontrolował przebieg rajdu i odniósł swoje trzecie zwycięstwo w trzecim różnym samochodzie. Także w rozpoczynającej się edycji, El Matador należy do grona faworytów, podobnie jak jego kolega z zespołu X-Raid Team Stéphane Peterhansel, siedmiokrotny zwycięzca w kategorii samochodów, sześciokrotny na motocyklu.

W sporcie nie ma niepokonanych. W wielu edycjach rywale byli blisko wygranej, ale aż do stycznia 2020 wygrywały motocykle KTM. Zwycięska passa rozpoczęła się, gdy Fabrizio Meoni wygrał w 2002, a potem jego dzieło kontynuowali następcy, a wśród nich Cyril Despres i Marc Coma. Wreszcie Ricky Brabec na motocyklu Honda przerwał serię 18 kolejnych zwycięstw KTM. W styczniu 2021 Toby Price, Sam Sunderland i Mathias Walkner zrobią wszystko, aby odzyskać prymat dla austriackiej marki. Styczniowa wygrana Amerykanina, startującego z numerem 1, doda wiary w sukces i pewności siebie zespołowi Hondy, który ma w swojej talii jeszcze inne świetne karty. Do faworytów należeć będą także Kevin Benavides, Ignacio Cornejo i Joan Barreda.

Dwunastu Polaków ma wystartować w Rajdzie Dakar 2021, który w dniach 3–15 stycznia odbędzie się w Arabii Saudyjskiej. Jednym z pretendentów do dakarowego sukcesu jest Kuba Przygoński, który pojedzie Toyotą Hilux zbudowaną przez zespół Toyota Gazoo Racing.

Sześciokrotny mistrz świata Formuły 1 Lewis Hamilton utworzył swój własny zespół wyścigowy, który będzie rywalizować w pierwszym sezonie elektrycznych wyścigów samochodów terenowych Extreme E. Ekipa Brytyjczyka nosi nazwę X44.

Seria wyścigów elektrycznych aut off-road’owych Extreme E startuje za 150 dni. Rajdy terenowe odbędą się w pięciu lokalizacjach: w Lac Rose, w Dakarze w Senegalu (etap „Oceaniczny”), w Sharaan, Al-'Ula, w Arabii Saudyjskiej (etap „Pustynny”), w dolinie Kali Gandaki w Nepalu (etap „Lodowcowy”), w Kangerlussuaq, na Grenlandii (etap „Arktyczny”) oraz w Santarém, w prowincji Pará, w Brazylii (etap „Tropikalny”). Wybór tych miejsc nie jest przypadkowy – każdy etap wyścigów ma na celu podniesienie świadomości na temat nasilania się zmian klimatycznych występujących w różnych zakątkach świata: od zanieczyszczenia oceanów i pustynnienia, przez topnienie lodowców do suszy i pożarów w lasach deszczowych.